Αν λοιπόν είχαμε όλοι το ίδιο ζώδιο, θα ήταν καλύτερα τα πράγματα; Η ζωή στον πλανήτη θα ήταν συναρπαστική, βαρετή ή μήπως εφιαλτική;
Μάθετε τώρα την αλήθεια!
ΚΡΙΟΣ: Αν όλοι ήμασταν Κριοί, ο κόσμος θα έμοιαζε με απέραντη αρένα, πίστα αγώνων ταχύτητας, Λας Βέγκας και λούνα παρκ-όλα αυτά μαζί. Αεροπλάνα θα έσκιζαν τον αέρα κάνοντας απίστευτα «λουπ» και εκσφενδονίζοντας ανθρωπάκια με αλεξίπτωτα. Διάφοροι «μπρατσαράδες» τύποι θα τριγύριζαν προκαλώντας ο ένας τον άλλον να παραβγούν σε οτιδήποτε. Άλλοι απλώς θα τσακώνονταν φωνάζοντας «σε ποιον είπες να…, ρε…;». Μετά όμως θα τους περνούσε και θα έπιναν μαζί ένα κρασί τραγουδώντας αγκαλιασμένοι. Ακριβώς όπως στο γαλατικό χωριό του Αστερίξ. Θα ήταν πάντως μια κοινωνία χωρίς υποκρισία. Κανένας δεν θα έλεγε άσχημα πράγματα πίσω από την πλάτη του άλλου, γιατί αν δεν το πεις κατάμουτρα, δεν έχει γούστο…
ΤΑΥΡΟΣ: Αν όλοι ήμασταν Ταύροι, ο κόσμος θα ήταν γεμάτος γεωργούς, τεχνίτες, καλλιτέχνες, ερευνητές, σεφ υψηλής γαστριμαργίας και κάθε είδους άτομα που θα ασχολούνταν με κάτι δημιουργικό. Αλλά αν κάποιος ερχόταν απ’ έξω, στην αρχή θα νόμιζε πως βλέπει ταινία σε slow motion, γιατί όλα θα γίνονταν με απίστευτη βραδύτητα. Καθώς δεν θα υπήρχε κανείς να επιταχύνει τις διαδικασίες, θα περνούσαν ώρες, μέρες, χρόνια μέχρι να υλοποιηθεί κάτι. Όλοι θα έκαναν οικογένεια σε μεγάλη ηλικία, γιατί μέχρι να βρουν το κατάλληλο πρόσωπο και να το αποφασίσουν, θα περνούσε πολύς καιρός. Για τον ίδιο λόγο δεν θα προλάβαιναν να γίνουν παππούδες, αλλά δεν θα πείραζε, γιατί θα ζούσαν την εμπειρία γονιού-παππού «δύο σε ένα».
ΔΙΔΥΜΟΙ: Σε έναν κόσμο που θα κατοικούνταν αποκλειστικά από Διδύμους, θα χρειαζόταν κανείς ωτασπίδες για να αντέξει. Θα μιλούσαν όλοι ταυτόχρονα και ακατάπαυστα. Ακόμα και ο πόλεμος θα γινόταν με λόγια, με οργισμένα e-mail που θα αντάλλασσαν οι ηγέτες, οι οποίοι θα εκλέγονταν με βάση το ποιος μπορούσε να μιλάει περισσότερη ώρα συνεχώς, χωρίς ανάσα και χωρίς τελεία. Ο κόσμος αυτός θα μπορούσε να είχε μια απίστευτη τεχνολογική εξέλιξη, θα είχε λύσει το ενεργειακό πρόβλημα και θα είχε αναστρέψει το φαινόμενο του θερμοκηπίου, αν υπήρχε κάποιος που να αφήσει την πολυλογία και να κατασκευάσει όσα θα είχαν συλλάβει στη θεωρία (αλλά μόνο εκεί) τα καταπληκτικά διδυμίσια μυαλά.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ: Αν όλοι ήμασταν Καρκίνοι, θα τριγυρνούσαμε αναστενάζοντας, ονειροπολώντας και υμνώντας τον ρομαντικό έρωτα, κατά προτίμηση φορώντας μακριά φορέματα και ενδυμασίες τροβαδούρων ή ιπποτών. (Μαράζι και κουστουμιά Αρμάνι δεν λέει, πώς να το κάνουμε). Ο κόσμος θα θύμιζε σκηνικό από ταινία εποχής και η αγαπημένη ασχολία όλων θα ήταν να αγναντεύουν ηλιοβασιλέματα και σεληνόφωτα. Τις υπόλοιπες ώρες, θα προσπαθούσαν να συμμαζέψουν και να νταντέψουν τα δέκα παιδιά το λιγότερο που θα είχε κάθε οικογένεια. Ωστόσο σύντομα ο κόσμος αυτός, με τόσες γεννήσεις, θα αντιμετώπιζε πρόβλημα υπερπληθυσμού και θα έθετε υποχρεωτικό όριο παιδιών στο ένα, δίνοντας στους κατοίκους του έναν ακόμη λόγο να μελαγχολούν, προς μεγάλη τους… ικανοποίηση.
ΛΕΩΝ: Ένας κόσμος που θα τον κατοικούσαν μόνο Λέοντες θα έμοιαζε με μια μεγαλόπρεπη βασιλική αυλή. Όλοι θα ήταν κυριλέ ντυμένοι και θα κυκλοφορούσαν κορδωμένοι, κοιτάζοντας πλαγίως πόσα βλέμματα θαυμασμού προσελκύουν (σαν να μαζεύουν like στο facebook). Επειδή κάποιοι θα έπρεπε να κάνουν κουμάντο, και όλοι θα ήθελαν το ίδιο, η άσκηση της εξουσίας θα γινόταν εκ περιτροπής, με χρονικό όριο. Κι επειδή όλοι θα επιθυμούσαν να διατάζουν και κανείς το αντίθετο, θα υπήρχαν άτομα που θα έκαναν επί πληρωμή τη δουλειά του να λένε «Μάλιστα κύριε, ό,τι πείτε». Θα ήταν μάλιστα ένα από τα πιο καλοπληρωμένα επαγγέλματα, καθώς θα υπαγόταν στα βαρέα, ανθυγιεινά και πιο ψυχοφθόρα.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ: Ένας κόσμος κατοικημένος αποκλειστικά από Παρθένους, θα έμοιαζε σαν αλυσίδα συναρμολόγησης ενός τεράστιου εργοστασίου. Και μάλιστα εντελώς αποστειρωμένου, με εργαζόμενους που φοράνε σκουφάκια, ρόμπες και γάντια. Όλα θα δούλευαν ρολόι, με την προϋπόθεση όμως να είχε αποφασιστεί η διαδικασία. Γιατί αυτό θα έπαιρνε κάποιο χρόνο, μέχρι όλοι οι Παρθένοι να αναλύσουν, συντάξουν και εκθέσουν τις έρευνες και τις μελέτες τους για κάθε project. Σε κοινωνικό επίπεδο, όλοι θα ήταν μεταξύ τους ευγενικοί, τυπικοί και πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν τον συνάνθρωπο. Οι ίδιοι και το περιβάλλον τους θα άστραφταν από καθαριότητα και η μόνη κοινωνική ανησυχία θα ήταν πώς να εξαλειφθούν δια παντός τα βλαβερά μικρόβια, βακτηρίδια και ιοί.
ΖΥΓΟΣ: Αν όλοι ήμασταν Ζυγοί, ο κόσμος θα έμοιαζε με μια κοσμική εκδήλωση τέχνης και φιλανθρωπίας. Οι πάντες θα ήταν άψογα περιποιημένοι και θα τριγύριζαν ανταλλάσσοντας συστάσεις, φιλοφρονήσεις και φιλιά στον αέρα, ανάλογα με τον βαθμό οικειότητας. Οι καλές τέχνες θα ανθούσαν, φυσικά. Το ίδιο και η βιομηχανία της ομορφιάς. Η κοσμητική χειρουργική θα βρισκόταν αιώνες μπροστά από κάθε άλλη επιστήμη. Σε αυτό τον κόσμο οι πολεμικές συρράξεις θα είχαν καταργηθεί προ πολλού, καθώς όλα θα λύνονταν δια της διπλωματικής οδού. Επίσης η αδυναμία κάποιου να λύσει τις διαφορές του με τους άλλους κουβεντιάζοντας ήρεμα και πολιτισμένα θα θεωρούνταν ψυχική διαταραχή, που θα έχρηζε άμεσης ψυχολογικής υποστήριξης.
ΣΚΟΡΠΙΟΣ: Αν όλοι ήμασταν Σκορπιοί, θα ζούσαμε σε ένα κόσμο γεμάτο μυστήρια και πάθη. Η ζωή θα έμοιαζε με ένα κολάζ από τα βιβλία της Άγκαθα Κρίστι και του Ίαν Φλέμινγκ, διανθισμένα με μπόλικο ερωτισμό. Μια νότα μεταφυσικού μυστηρίου θα έκανε ακόμα πιο ενδιαφέροντα τον συνδυασμό. Οι πάντες θα παρακολουθούσαν τους πάντες, ενώ ταυτόχρονα θα προλάβαιναν να ερωτεύονται, να μισούνται και να ξαναερωτεύονται, με απίστευτη ένταση και ταχύτητα. Θα υπήρχε γενικά μπόλικο νταβαντούρι –η αστυνομία και τα νοσοκομεία θα είχαν συνεχώς δουλειά. Ωστόσο, στα ενδιάμεσα των παρακολουθήσεων, του σεξ και των καβγάδων τους, οι Σκορπιοί θα έβρισκαν χρόνο και έμπνευση για να κάνουν διαφόρων ειδών εφευρέσεις και ανακαλύψεις.
ΤΟΞΟΤΗΣ: Ένας κόσμος κατοικημένος μόνο από Τοξότες θα θύμιζε Ντίσνεϊλαντ, πάρκο για φωτογραφικά σαφάρι και γενικώς τουριστικό αξιοθέατο σε σεζόν αιχμής. Η δυνατότητα των πολιτών να κάνουν επιδοτούμενα ταξίδια θα ήταν δικαίωμα συνταγματικά κατοχυρωμένο. Οι πάντες θα βρίσκονταν σε μια διαρκή μετακίνηση κουβαλώντας μπαγκάζια, παιδιά, σκυλιά-όχι όμως και συζύγους. Η έννοια της μόνιμης κατοικίας, της μόνιμης δουλειάς και του μόνιμου γάμου δεν θα υπήρχε. Όλοι θα μετανάστευαν κάθε τόσο, κάνοντας και ξανακάνοντας τον γύρο του κόσμου. Στα ενδιάμεσα, θα φιλοσοφούσαν το θέμα της προσωρινότητας των πάντων και θα εναπόθεταν αισιόδοξα τις ελπίδες τους σε ένα μέλλον όπου η τεχνολογία θα τους επέτρεπε τα ταξίδια σε άλλους γαλαξίες.
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ: Αν όλοι ήμασταν Αιγόκεροι, ο κόσμος θα ήταν αναμφίβολα ένα πολύ οργανωμένο μέρος. Όλοι θα ήξεραν τι να κάνουν και θα το διεκπεραίωναν με απόλυτη υπευθυνότητα. Τα πάντα θα λειτουργούσαν μέσα από μια ευγενή άμιλλα (επιφανειακά, γιατί στα παρασκήνια θα γινόταν…σφαγή), όπου θα επιβραβεύονταν οι πιο εργατικοί και πιο αποτελεσματικοί. Τα πάντα θα ήταν ένας ανταγωνισμός- ακόμα και μόνοι τους να έκαναν κάτι, θα προσπαθούσαν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους. Οι άνθρωποι θα ήταν συγκρατημένοι στην έκφραση των συναισθημάτων τους, αλλά τουλάχιστον θα έβγαζαν το άχτι τους στο σεξ, μέχρι τα βαθιά γεράματα. Επίσης δεν θα τσακώνονταν συχνά, γιατί όσο λιγότερο μιλάς, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να καβγαδίσεις.
ΥΔΡΟΧΟΟΣ: Ένας κόσμος κατοικημένος από Υδροχόους θα θύμιζε χίπικο κοινόβιο της δεκαετίας του ’60. Love, peace, τέτοια… Αλλά στο πιο τεχνολογικό του, γιατί στους Υδροχόους αρέσουν κάτι τέτοιοι συνδυασμοί. Οι άνθρωποι θα αφοσιώνονταν σε υψηλά ιδανικά, ακόμα και στην πραγματοποίηση των ουτοπιών τους, χωρίς να έχουν κανένα άλλο ζώδιο να τους …τη σπάει. Ταυτόχρονα θα απολάμβαναν το δικαίωμά τους στην εκκεντρικότητα, παρόλο που δεν γίνεται να ξεχωρίζεις όταν ξεχωρίζουν και όλοι οι υπόλοιποι (αυτό θα είχε κάποιες δυσκολίες). Κανείς δεν θα έπρηζε τον άλλον με ερωτήσεις του είδους «μ’ αγαπάς;», «μήπως δεν μ’ αγαπάς πια;», «γιατί δεν μου λες τι σε απασχολεί;» κ.λπ, οπότε όλοι θα περνούσαν μια χαρά.
ΙΧΘΕΙΣ: Αν όλοι ήμασταν Ιχθείς, κατά πάσα πιθανότητα η ανθρωπότητα θα κατοικούσε κοντά σε θάλασσες, ποτάμια και άλλες υδάτινες τοποθεσίες. Εκεί οι πάντες θα ρέμβαζαν, θα κολυμπούσαν, θα κωπηλατούσαν… μέχρι που θα διαπίστωναν ότι όχι μόνο κανείς δεν μαγείρεψε αλλά και δεν ασχολήθηκε με την παραγωγή ενός πακέτου μακαρόνια (πόσο μάλλον με το τυρί). Αλλά μετά από μερικούς τέτοιους ομαδικούς πανικούς και λιμοκτονίες, ο κόσμος των Ιχθύων θα κατάφερνε να οργανωθεί. Με εξαίρεση τα πρακτικά, όλα τα άλλα θα πήγαιναν μια χαρά. Οι άνθρωποι θα αγαπούσαν και θα συμπονούσαν αλλήλους. Επίσης θα διοργάνωναν μεγάλες συναθροίσεις, όπου θα έκλαιγαν ο ένας στον ώμο του άλλου, με ή χωρίς αιτία.