«Η κατάσταση στη Λήμνο δεν έχει σχέση με την Αθήνα ως προς το πώς βιώνεις την κρίση. Στην Αθήνα έμενα μόνη μου κι έπρεπε να προσέχω διαρκώς τα έξοδά μου. Πριν από την κρίση οι γονείς μου μού έστελναν εκατό ευρώ την εβδομάδα. Το ποσό μού έφτανε ακόμα και για τις συνήθεις φοιτητικές πολυτέλειες: να βγω δηλαδή για ένα ποτό και καμία βόλτα. Όταν όμως η κρίση γενικεύτηκε, οι γονείς μου δεν μπορούσαν να μου στέλνουν πάνω από 50 ευρώ την εβδομάδα.Το ζήτημα ήταν και ψυχολογικό καθώς πρέπει να μάθεις στη στιγμή να αλλάξεις μία καθημερινότητα όπως την είχες συνηθίσει»,