Θα γράψω για το δράμα της Βασίλισσας του ελληνικού μπάσκετ η οποία εντελώς απροστάτευτη έζησε για μια δεύτερη χρονιά τον ίδιο εφιάλτη. Οι πρωταγωνιστές διαφορετικοί... αλλά το σενάριο του έργου (σενάριο τρόμου...) ολόιδιο με το περυσινό. Πέρυσι πρωταγωνιστής ήταν ο μάνατζερ ορισμένων βασικών παικτών της μιας ομάδας που ξαφνικά άρχισε να χάνει το καλάθι (Κολοσσός Ρόδου). Ο εν λόγω μάνατζερ ήταν και παράγοντας της άλλης ομάδας!!! (Ηλυσιακός), αυτής που επωφελήθηκε από την ξαφνική καθίζηση των Κωλο-σσών... Έτσι η ΑΕΚ που ήταν όντως πέρυσι ένα αγωνιστικό χάλι υποβιβάστηκε μέσω αποτελεσμάτων τρίτων στην Α2. Και άντε μετά να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Άντε να βγάλεις άκρη με την ελληνική Δικαιοσύνη και να πείσεις ότι κάτι βρώμικο παίχτηκε. Εδώ δεν είναι Ιταλία. Εδώ μόνο άμα σε λένε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό ή μονίμως "αδικημένο" (ξεπερνάει πλέον και τα όρια του γραφικού...) ΠΑΟΚ έχεις πέραση. Έτσι η ομάδα που έμαθε μπάσκετ στην Ελλάδα έπεσε κατηγορία. Και δεν άνοιξε μύτη. Μερικούς μήνες φάγαμε απλά στα Δικαστήρια και αυτό ήταν. Μας είπαν να πάμε στο καλό... Φέτος το σενάριο περιείχε ολίγη Πάτρα μεριά... Ο Απόλλωνας έκατσε και έχασε από τον αδιάφορο ΟΦΗ για να πέσει από την δεύτερη θέση και να ισοβαθμήσει σε τριπλή ισοβαθμία με την ΑΕΚ και τους Ίκαρους Σερρών έτσι ώστε να βγει τέταρτη η Ένωση! Σενάριο ε; Αν δεν έχανε ο Απόλλωνας θα έβγαινε δεύτερος και η ΑΕΚ τρίτη και θα μπορούσε να διεκδικήσει την άνοδο μέσω της θέσης wild card. Στο ευφάνταστο σενάριο υπήρχε και η εντός έδρας ήττα του αδιάφορου Πανερυθραϊκού που με εμάς έπαιξε λες και ήταν η Μπαρτσελόνα. Έκατσαν λοιπόν και αυτοί και έχασαν με κατεβασμένα τα χέρια από την ομάδα φαινόμενο (σικ) της Α2, κάποιους Ικάρους Σερρών. Το σενάριο "πέτυχε" και όλοι μαζί πανηγύριζαν που άφησαν στα κρύα του λουτρού την ομάδα η ιστορία της οποίας είναι συνυφασμένη με το ελληνικό μπάσκετ. Έτσι το παραμύθι είχε για μια ακόμη φορά δράκο για την ΑΕΚ. Βέβαια για να φτάσουμε ως εκεί και για να είμαι ακριβοδίκαιος η ΑΕΚ - με το καλύτερο ρόστερ στην κατηγορία - είχε χάσει κατά την διάρκεια του πρωταθλήματος από όποια γειτονιά μπορείτε να φανταστείτε... Από κάτι ομάδες την ύπαρξη των οποίων αγνοούσε μέχρι πέρυσι η Βασίλισσα του ελληνικού μπάσκετ. Ξέρατε εσείς τους Ίκαρους Σερρών ή τον Αρκαδικό, την Δόξα Λευκάδας και τη Νέα Κηφισιά; Μην τρελαθούμε κιόλας... Να σας πάω πίσω και να σας εξηγήσω πως έγιναν τα πράγματα... Η ομάδα πέρυσι μετά τον υποβιβασμό κινδύνευσε με πλήρη διάλυση. Δεν ήταν λίγες οι φωνές που ζητούσαν να πέσει κι άλλη κατηγορία για να "καθαρίσει" από τα χρέη και να επανέλθει σε 3 χρόνια υγιής στην Α1. Η αλήθεια είναι ότι προσωπικά δεν υποστήριζα αυτή την προοπτική γιατί απλά δεν μπορούσα να διανοηθώ την ΑΕΚ στην Β' Εθνική. Κι ενώ η ομάδα δεν παρίστατο καν στις συναντήσεις του ΕΣΑΚΕ και κανείς δεν την δήλωνε για να αγωνιστεί σε κάποια κατηγορία, ξαφνικά ξεπρόβαλε ο Νίκος Γεωργαντζόγλου μετά δαφνών και τυμπανοκρουσιών για να αναλάβει τις τύχες της Ένωσης. Σε μια εποχή μετεκλογική για την Ερασιτεχνική ΑΕΚ όπου ως υποψήφιος δικής του παράταξης είχε φροντίσει να απαξιώσει ότι και όποιον υπήρχε δίπλα στην "κυβερνώσα" παράταξη της ORIGINAL 21. Αυτό εμένα σε προσωπικό επίπεδο με είχε ενοχλήσει πολύ. Η δική μου η λογική δεν λέει "πάμε να διαλύσουμε τους άλλους, να τους πετάξουμε λάσπη για να κερδίσουμε εμείς". Λέει "πάμε με το σπαθί μας να κερδίσουμε γιατί είμαστε καλύτεροι". Δυστυχώς δεν σκέφτηκε έτσι ο Νίκος Γεωργαντζόγλου και γέμισε την τότε "προεκλογική" περίοδο στην Ερασιτεχνική με υποσχέσεις αλλά και κούφιες αποκαλύψεις για το πόσο κακοί ήταν όλοι οι άλλοι. Όμως εκείνο που δεν είχε υπολογίσει τότε ήταν πως σε εκείνους τους άλλους